Zloupotreba policijskog neosnovanog nasilnog privođenja lica koja ne pružaju otpor mora prestati, jer se time pored pravnog načelo nevinosti da niko nije kriv bez pravosnažne presude krši i član 3. Evropske konvencije o ljudskim pravima i slobodama, koja ima prioritet nad svim zakonima u državi shodno članu II Ustava BiH, gdje je propisano da niko ne smije biti podvrgnut ponižavajućem postupanju.
Stvaranje iluzije da policijsko-pravosudni organi obavljaju svoj posao spektakularnim medijskim privođenjima prilikom kojih se već vezana lica ponižavajuće prisilno saginju u anatomski neprirodni položaj u kojem se teško kretati a koja ne pružaju opor – brutalno je kršenje prava lica za koja se tek u sudskom postupku treba utvrditi da li su krivi. Propisi koji definišu lišenje slobode zbog presumpcije nevinosti obavezuju da se dignitet lica mora poštovati i prilikom privođenja ili provođenja nadležnim policijskim i pravosudnim organima i to je određeno strogim formalnim procesnim normama koje se moraju poštovati.
Nadležni ministri ministarstava unutrašnjih poslova i policijski rukovodioci na svim nivoima mogu krivično odgovarati zbog saučešća u zloupotrebi službenog položaja ili ovlasti ukoliko u policijskim instrukcijama ne definišu obavezu poštivanja načela nevinosti prilikom privođenja lica koja su lišena slobode, a policijski službenici su podložni i disciplinskom procesuiranju zbog prekoračenja neophodne sile prilikom upotrebe policijskih ovlaštenja u okolnostima kada privedeno lice ne pruža otpor.
Pravilnicima o upotrebi sile propisano je da policijski službenik može koristiti silu samo kada je to neophodno i u srazmjeri pruženom otporu da bi se ostvarili ciljevi provođenja zakona. Dakle, ukoliko lice ne pruža otpor prilikom lišenja slobode ili privođenja i poštuje naredbe policije jasno je da ni policijskom službeniku nije dozvoljeno djelovati primjenom sile pa ni prisilnim stavljanjem već vezanog lica u ponižavajući pognuti položaj.
- 7. 2023. Mirnes Ajanović, advokat